Puma

Puma gatunek drapieżnego ssaka z rodziny kotowatych.

Zasięg pumy: Pumy mają rozległy areał obejmujący szeroki wachlarz środowisk, od borealnych (północnych) lasów Jukonu w Kanadzie, przez góry i pustynie, aż do południowego krańca Ameryki południowej. Populacje w Ameryce północnej ograniczają się do terenów zachodnich, z wyjątkiem niewielkiej grupy na Florydzie. W Ameryce Południowej zasięg rozciąga się na całą szerokość kontynentu, poza pewnymi obszarami w Chile i Urugwaju.

Fakty: STATUS bliskie zagrożenia(z wyjątkiem pumy florydzkiej, która jest krytycznie zagrożona.
CHARAKTER: samotniczy tryb życia.
DŁUGOŚĆ CIAŁA: samiec 105-195 cm
                                  samica 95-151 cm
MASA: samiec 53-72 kg
              samica 34-48 kg
DŁUGOŚĆ OGONA: samiec 66-82 cm
                                   samica 53-78 cm
DOJRZAŁOŚĆ PŁCIOWA: samiec 29-36 mies.
                                              samica 29 mies.
OKRES ROZRODCZY: zmienia się zależnie od półkuli, szczyt urodzin zazwyczaj przypada na wiosnę.
CIĄŻA: 82-96 dni
LICZBA MŁODYCH: 1-6 (średnio 2-3)
MIOT: co 18-24 miesiące.
POŻYWIENIE: kopytne zwierzęta domowe, drobne ssaki, ptaki, gryzonie, ryby, owady.
DŁUGOŚĆ ŻYCIA: do 18 lat.

ŚRODOWISKO ŻYCIA I OFIARY:  Puma ma największy zasięg spośród wszystkich rodzimych ssaków na zachodniej półkuli. Zadowalają ją rozmaite środowiska od wyżynnych lasów i gór, po  nizinne tereny trawiaste i pustynie.  Występują na różnych wysokościach od poziomu morza do  4500 m w Andach. Jej plastyczność oznacza, że na większej części areału pozostaje dominującym drapieżnikiem, nawet na suchych pustyniach, które nagrzewają się do ponad 40 stopni.
ŚWIETNY ŁOWCA: W Ameryce Północnej puma poluje na łosie, jelenie wapiti , owcę gruborogą, antylopy, króliki i susły. Na pustyniach, gdzie duża zdobycz jest rzadka, areały osobnicze pum muszą być rozległe, aby móc na nich zdobyć wystarczającą ilość pożywienia. W Ameryce Środkowej i Południowej, szczególnie w tropikach, w jej diecie przeważją mniejsze ofiary. Młode osobniki nie są w stanie upolować większej zdobyczy i muszą wyprawiać się na małych jeleniach i mniej masywnych zwierzętach.
ŚRODOWISKA PUMY:
1 pustynia i tereny krzaczaste, zapewniające różnorodność drobnych ssaków
2 las tropikalny ameryki południowej, gdzie konkuruje o pokarm z jaguarem
3 tereny górzyste, które stały się najważniejszym środowiskiem gatunku.
ULUBIONA ZDOBYCZ:
jeleń mulak, owca gruboroga, jeleń wapiti.

W ameryce północnej ssaki kopytne stanowią około 2/3 diety pumy-samice z młodymi nie mogą bez nich przeżyć. Jednak na południu kopytne mają o wiele mniejsze znaczenie. Pumy żyjące w górach południowego Chile zamiast jednego guanaco (wielbłądowaty, spokrewniony z lamami) łowią 25 zajęcy.
POLOWANIE:    TYPOWĄ TECHNIKĄ ŁOWIECKĄ PUMY JEST ATAK Z ZASKOCZENIA.
NA TROPIE. puma doskonale zamaskowana i przyczajona w trawie śledzi jelenia wapiti.
ATAK. z wysuniętymi pazurami, w dwóch lub trzech potężnych skokach dopada jelenia. Tylne kończyny dla równowagi opiera na ziemi.
ŚMIERĆ. puma podtrzymuje zdobycz umięśnionymi przednimi łapami, po czym ugryzienie w kark łamie jej kręgosłup.
WLECZENIE:
przed zaspokojeniem apetytu zaciąga ofiarę w bezpieczne miejsce. Niezjedzone resztki ukrywa, by później po nie wrócić.
WYCHOWANIE MŁODYCH
NOWO NARODZONE: kocięta ważące 230-450 g, rodzą się cichej ciemnej norze. Są całkowicie bezbronne.
6 TYGODNI: kocięta są odstawione od mleka i zaczynają towarzyszyć matce w krótkich polowaniach.
ROK: tylko 2/3 młodych przeżywa pierwsze 12 miesięcy. Młode uczą się niezależności ale mają przed sobą trudną i długą drogę.
15-18 MIESIĘCY:
młode rozpoczynają dłuższe wędrówki, aż w końcu opuszczają areał matki w poszukiwaniu własnego rewiru.

PISZCIE W KOMENTARZACH O JAKIM WIELKIM KOCIE MAM NAPISAĆ.